جمعه ۳۱ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۱:۰۰
رحمت ویژه الهی در تمام شئون وجودی پیامبر (ص) تجلّی داشته است

حوزه / حجت الاسلام طباطبایی گفت: رسول الله (ص) مظهر اتمّ رأفت و رحمت خداوندی است؛ از این جهت نه جفاکار بود و نه سنگدل؛ بلکه به فضل الهی رفتاری سرشار از عطوفت داشت؛ و مردم به او دل بستند و حضرت (ص) را رها نمی کردند.

حجت الاسلام و المسلمین سید علی طباطبایی از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، ضمن تسلیت سالگرد شهادت رسول الله (ص) اظهار داشت: وجود مقدس خاتم انبیاء (ص) آیینه‌دار رأفت و رحمت الهی بودند.

استاد حوزه علمیه قم افزود: در قرآن کریم در بیان از مقام پیامبر (ص) می خوانیم: «فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظّاً غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَی اللهِ إِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ؛ ای پیامبر به لطف رحمت الهی با مردم نرم‌خوی و مهربان شده‌ ای و اگر درشت‌خوی و سنگدل بودی از اطراف تو پراکنده می ‌شوند، پس آنان را ببخش و برایشان آمرزش بخواه و در کار اداره جامعه با آنها مشورت کن، و چون تصمیم گرفتی بر خدا توکل کن، همانا خدا توکل کنندگان را دوست می‌ دارد.» (آل‌عمران: ۱۵۹)

وی با تأکید بر تجلّی رحمت ویژه الهی در تمام شئون وجودی خاتم انبیاء (ص) خاطرنشان کرد: آن حضرت (ص) مظهر اتمّ رأفت و رحمت خداوندی است؛ از این جهت نه جفاکار بود و نه سنگدل؛ بلکه به فضل الهی رفتاری سرشار از عطوفت داشت؛ از این ‌رو مردم به او دل بستند و وی را رها نکردند. این نرمی و مدارا به معنای تساهل و تسامح نیست؛ بلکه با امر به معروف و نهی از منکر عادلانه و معتدلانه همراه بود.

حجت الاسلام و المسلمین طباطبایی یادآور شد: براساس این آیه کریمه وجود مقدس رسول خدا (ص) آنچه را که در جذب عمومی افراد سلیم النفس سهمی تعیین کننده دارد، واجد و از هر چه که مایه تنفّر توده مردم و سبب اِنفضاض، اختلاف و پراکندگی آنان از حریم قدسی آن حضرت است منزّه می ‌باشد.

مؤلف کتاب «تجلی رحمت» بیان کرد: تنها عامل و سبب اتّصاف آن وجود مقدّس به اوصاف ثبوتی؛ مانند لین نفس، و نیز برائت و نزاهت او از امور سلبی؛ نظیر فظّ نفسی و غلظت و قساوت قلبی و همچنین تنها وسیلهٔ اِعمال این اوصاف در رفتار و گفتار و سراسر شئون زندگی آن حضرت (ص)، رحمت ویژه و فخیم الهی است که مظاهری دارد؛ چون نرمی در رفتار و گفتار، ترک فظّ، سخت دلی، عدم رقّت و مهربانی و غلظت قلب، عفو از حق خویش، استغفار برای بخشودن حق خداوند سبحان، مشورت با امت در امور اداره جامعه، عزم، اراده و تصمیم‌ گیری برای تمشیت امور آنها، توکّل و کسب محبوبیت خدا؛ زیرا متوکلان محبوب الهی‌ هستند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha